Diyabetin iki ana tipi vardır:

1. Tip 1 Diyabet: Tip 1 diyabet, genellikle genetik ve otoimmün bir hastalık olarak kabul edilir. Bu durumda pankreas, hücrelerine insülin üretme yeteneğini kaybeder ve bu nedenle vücut dışarıdan insülin takviyesi gerektirir. Tip 1 diyabet genellikle çocukluk veya gençlik döneminde ortaya çıkar.

2. Tip 2 Diyabet: Tip 2 diyabet, genellikle yaşam tarzı faktörleri ve genetik yatkınlıkla ilişkilidir. Bu durumda pankreas hala insülin üretebilir, ancak vücut hücreleri insülini etkili bir şekilde kullanamaz. Başlangıçta vücut, yeterli insülin üretmeye çalışır, ancak zaman içinde pankreas aşırı çalışma yapar ve insülin üretimi azalır. Tip 2 diyabet genellikle yetişkinlik döneminde ortaya çıkar, ancak obezite ve fiziksel aktivite eksikliği gibi faktörlerle birlikte çocukluk çağında da görülebilir.

Diyabetin belirtileri, sürekli ve aşırı susama, sık idrara çıkma, aşırı açlık hissi, halsizlik, bulanık görme, ağız kuruluğu, yara iyileşmesinde gecikme ve iştah değişiklikleri gibi faktörleri içerir. Diyabetin tanısı, kan veya idrar testiyle gerçekleştirilir. Kan şekeri düzeylerinin ölçülmesi ve gerekirse glukoz tolerans testi veya glikoz seviyesini uzun süre izlemek için HbA1c testi yapılabilir.

Diyabetin tedavisinde, yaşam tarzı değişiklikleri, diyet kontrolü, egzersiz programları ve ilaç tedavisi gibi yöntemler kullanılır. Tedavi edilmezse, diyabet uzun vadede komplikasyonlara, özellikle kalp hastalıkları, böbrek hastalıkları, göz sorunları, sinir hasarı ve ayak problemlerine yol açabilir. Bu nedenle, diyabetin erken teşhisi ve düzenli takibi önemlidir.